Kurbanlık Koyun Kaynağı- Oteller

Dolandırıcılık bir sanattır. Olağanüstü beceriler ister. Cesaret, zamanlama ustalığı, akıl, insan tanıma, pervasızlık, acımasızlık, hepsi olmalı bir dolandırıcıda. 

Bir tanesi eksik olsa çarşafa dolaşır… Korkarım… Kızarım… Ama çaktırmadan da hayranlık duyarım…

Yaptıkları her üçkağıt olağanüstü bir kurguya dayanır. Müthiş bir beceri ve cesaret ister.. Kurbanlarını seçerken mutlaka çok ayrıntılı bir fizibilite etüdü yaparlar. 

Dolandırıcılar için, fizibilite etüdü, kurbanın tufaya gelme olasılığının, yani sazanlık katsayısının, neredeyse kesine yakın bir doğrulukla tahmin edilmesidir.

Çok başarılılar. Her seferinde oltaya gelen bir kurban olarak kendimden biliyorum.

Bir Kentte yaşayan milyonlarca insan arasından en safını seçebilmek için çok hassas bir koku alma yeteneği olmalı bir dolandırıcının.

Gündemi takip ederler. Toplumun dönemsel ya da genel anlamda bütün hassasiyetlerini bir sosyolog mahareti ile gözlemlerler.

Vergi denetimlerinin yoğunlaştığı dönemlerde Tüm Maliye Mensupları ve Emeklileri Derneği Başkanı olarak zuhur ederler. Her dem geçerli senaryolardan bazıları Şehit ailelerinin istismarı, Silahlı Kuvvetler ile dayanışma ve Emekli Polis Derneklerine yardım mevzuudur.

Toplumun büyük bir kesiminin vergi ile arası pek hoş değilse, hayatında bir kez polis ile başı derde girmişse, yetmezmiş gibi bir de ihtilal dönemine tanıklık etmiş, hatta yakalanıp sıkıyönetimde yargılanmışsa, bu senaryoların hepsinin karşısında ayağa kalkar, önünü ilikler biçareler..

Bir 12 Eylülzede olarak benim hassasiyetim askeri mizansenlere karşı çok yüksektir. Çevremden birilerinin bu konuda dolandırıcılarla işbirliği içinde olduğundan da kuşkulanmıyor değilim. Özellikle bu alanda uzmanlaşmış dolandırıcıların hangi otelde işe başlasam birkaç hafta sonra beni elleriyle koymuş gibi şıp diye bulmalarını nasıl açıklayabiliriz ki?

Meslek yaşantım boyunca her otelde bu senaryoya kurban olarak dahil edildim, açık yüreklilikle itiraf edeyim.

Bir tanesinden, uyanık, İstanbul bitirimi muhasebe müdürü tarafından son dakikada kurtarıldım, ki eğer o zokayı yutsaydım patron beni mutlaka işten atardı.

Kaptırılan para nedeniyle değil, “ Yahu ben milyonlarca dolarlık tesisi bu safa mı emanet ettim?” diyerek

Alın size bir örnek.

Dahili hattan sekreter hanım;- ........ Bey, emekli Albay …….. …….. arıyor efendim.

- Hemen bağla.

Ayağa kalkılır. Ceket düğmeleri iliklenir. Ne olur, ne olmaz, belki uzaklarda bir yerlerden dürbünle beni izliyordur, saygısızlık yapmaya gelmez.

-Alo... ………. …………. ile mi görüşüyorum?

- Buyurun Komutanım, benim. Emredin !

- Hayır .... Bey, ben komutanımın korumasıyım. Sizi Sayın Komutanıma takdim ediyorum.

- Teslimiyet ile ve huşu içinde bekliyorum…

- ……………………..     

Korumanın sesi böyle Zaloğlu Rüstem misali ise kendisi nasıl gürleyecektir, kim bilir? Kulak damlamı damlatsa mıydım acaba? Ya dediklerini tam anlayamazsam? İyi de Silahlı Kuvvetler emekli subaylarına koruma tahsis ediyor muydu yahu? Aman aman. Bırak. Belki Albay hala etkin bir görevdedir... Allah'tan kısa künye vermeyi unutmamışım.

Uzun bir bekleme süresi. Fonda Çanakkale Marşı…

- …….  Bey …  Evladım?

- ……. ………… İstanbul. Emredin komutanım.

- İşte vatan yiğitleri bunlar. Aslanım benim.

- Sağol !!!

- …………. evladım, bizler malum Şehitlerimiz ve emekli askerlerimiz için çalışıyoruz.

- Sağol!!!-    

Bu kadar sağol fazla mı oldu ki ? Komutan ya istihbaratçı ise.? Ya kuşkulanırsa?

- …………. evladım, bu ulvi vazife için paraya ihtiyacımız var. Bu işler para olmadan yürümüyor. Senin gibi halis vatan evlatlarının katkısı olmasa mahcup olacağız şehitlerimizin ailelerine, emekli askerlerimize.

- Sağollll !!!

- Para diyorum...

- Komutanım, emredin. Ne yapabiliriz?

- Sizin bölgede evlatlarımız var, derneğimizin milleti bilinçlendirmek ve son Türk Devletinin ayakta kalmasına katkıda bulunmak için çıkardığı dergilerimizi, gazetelerimizi bağış mukabili dağıtıyorlar.

- Komutanım, kardeşlerimiz sağa sola koşturarak yorulmasınlar. Emredin hepsini getirsinler. Üstümüze düşen ne ise yapmaya hazırız. Bizim de vatan savunmasına bir katkımız olsun.

Bu sözleri telefonda haykırarak söylediğimi fark ettim bir ara. Oda çın çın ötüyordu. Kapıda sekreter hanımı fark ettim.

- Hayır mı efendim? Seferberlik mi çıktı? Savaşa mı giriyoruz?

- Su uyur düşman uyumaz, bilmiyor musunuz? Hazır ol cenge ister isen sulhu salahı...

- Anlıyorum efendim. Haklısınız. Tansiyon ilacınızı vermemi ister misiniz?

- Az sonra Muhasebe Müdürünü çağır bana lütfen.

- Peki efendim.

Komutanı hatta bekletmek ne kadar büyük bir kabalık oldu. Eyvahlar olsun.

- Komutanım, lütfen emir buyurun kardeşlerimiz hemen gelsinler. İhtiyaçlarını sağlayalım. Yemek ikram edelim. Bir kahvemizi içsinler. Bu arada da biz şanımıza yaraşır miktarda katkımızı yapalım hareketinize.

- Sağol evladım. Sağol ………..  Bey. Bundan hiç kuşkum yok zaten.

- Bekliyorum komutanım. Ellerinizden öperim.

- Gözlerinden öperim evladım.

Muhasebe Müdürü kapıda... Şaşkınlığını belli etmemeye çalışıyor. Meraktan da ölüyor.

- Efendim, hayırdır. Seferberlik emri mi geldi? Askere mi gidiyorsunuz yeniden?

- Hayır…… Bey…. Bu da vatan görevinin bir başka biçimidir. Askere gitmesek de bu Ülkeye yapılabilecek bir hizmet daima vardır.

- Ne gibi komutanım? Şey afedersiniz, ses tonunuzdan bir an talimde olduğumu sandım. Ne gibi Müdür Bey?

- …… Bey, az sonra Şehit Aileleri ve Emekli Subaylarla ilgili bir Dernekten gelecekler. Dergi ve gazeteleri varmış. Bağış karşılığı veriyorlar. Şöyle okkalı bir miktarda bağış yapalım. Çocukları da yedirelim, içirelim. Memnun ve mutlu yollayalım lütfen.

- Peki Müdür Bey...

Vatana hizmet budur işte. Madem silah altına alınamıyoruz, vatan savunmasında katkısı olanlara destek verelim hiç olmazsa.

Bir saat sonra...

Sekreter Hanım yine kapıda. Yüzünde gizlemeye çalıştığı bir gülümseme. Erkek olsa bıyık altından gülüyor diyeceğim ama...

- Efendim Muhasebe Müdürü geldi tekrar. Hemen alayım mı içeri.

- Elbette. Hayırdır?

- Muhasebe Müdürümüz anlatsın efendim... Bana az bir bilgi verdi, ama bir şey anlamadım.

- Buyrun …… Bey. Anlatın bakalım.

- Efendim, kızmayın ama..

- Söyle yahu. Yaramazlık yapmış evladını azarlayan baba havasına sokma bizi.

- Müdür Bey, siz bu dergi, gazete dağıtanları gördünüz mü hiç?

- Hayır, görmedim. Ama Albayım yolladığına göre herhalde doğru düzgün insanlardır.

- Efendim üç tane at hırsızı kılıklı tip bunlar yahu... Hepsi berduş. Üçkağıtçı.

- İyi de …….. Bey, koskoca Albayın ne işi olur berduşla, it kopukla?

- Efendim, bu herifler İstanbul'u epey bir harmanladılar, afişe oldular. Soyacak, tufaya getirecek pek kimse kalmadı.

- Hadi ya! Al getir şunları bakalım. Bir de ben göreyim.

- Yalnız biraz kafaları iyi oldu. Sarhoşlar.

- Hayda! Sarhoş sarhoş mu geziyorlar gazete, dergi satmak için?

- Yok Efendim. Burada oldu. Yemeğe aldık. Büfeye piranhalar gibi saldırdılar. Anladık ki ilk kez böyle büfeleri görüyorlar. İşkillendim. Bunlara alkol de ikram ettim. Hepsi zurna gibi oldu. Hepsinin dili bülbül gibi çözüldü.

- Eeee..

- Efendim, size olan saygım gereği her söylediklerini aktarmayayım ben. Ama çözdük herifleri. Bunlar şebeke.

- Söyle …… Bey, merak ettim bak şimdi.

- Efendim, sizi Albay diye arayan bunların beyni. Sabahtan beri en az yedi, sekiz oteli aramış. 

Ama hep İstanbul kökenli Genel Müdürlere denk gelmiş. Hepsi küfür kıyamet defetmişler. İlk cevap veren ve hem de bütün dergi ve gazeteleri satın alma sözü veren, çok özür dilerim, kefal sizmişsiniz.

- Cem, güvenlik müdürünü çağır hemen, bir temiz pataklasın şunları. Hatta getirsin, kafa, göz ben de dalayım.

Muhasebe Müdürü hemen güvenlik müdürünü aradı. Suratı asıldı.

- Efendim, sahilden kaçmışlar...

- Tüh be... Ulan şimdi şunları elime alıp, Allah yarattı demeden... Bana ha! Benim gibi külyutmaza ha... Benim gibi bir uyanığa ha!

Muhasebe Müdürünün yanında enayiliğimi itiraf edecek halim yoktu yani. Ama golü yediğimiz de aşikardı.

(Aslında bir an bütün hepsinin bir kurgu olduğunu, başından beri her şeyi takip ettiğimi söylesem mi, diye geçti içimden bir an… Muhasebe Müdürümüzün uyanıklığını ölçmek için böyle bir tezgah kurduğumuzu söylesem üstüme yapışan bu kefal etiketi kalkar mı, diye düşündüm… Ama bu İstanbul uyanığı yemezdi..)

Gıyabında sana yapılan yakıştırmalara mı kızarsın?

Odana her gelişinde masanı, koltuğunu, duvarları, yerdeki halıyı alıcı gözü ile izleyen Muhasebe Müdüründen yediğin gole mi yanarsın?

İçimde biriken öfkeyi de bir şekilde boşaltmam lazım. Beni arayan sahte Albay emeklisinin telefonunu almayı akıl etmiş aslan Sekreterim. Nasıl becerdi ise, bravo.

Herifin telefonunu istedim hemen. Aradım;

- Alo.

- Buyurun efendim.

- Sayın Albayımla görüşmek istiyorum. Ben Antalya'dan ………….

- Tabi ……. Bey. Sizi komutanıma takdim ediyorum.

İnşallah otelden kaçan sopalık berduşlar arayıp olan biteni anlatmamıştır.

- Aloooo. ……… Evladım?

Şuna bak yahu. Bu oniki eylülün yarattığı korku sadece yüreğimde kaldı sanıyordum, hücrelerime işlemiş be. Yine ayağa kalkıp esas duruş gösterecektim az daha...

- Komutanım, saygılar. Bu arkadaşlar henüz gelmediler. Gelsinler gerekeni yapacağız. Sahi aklıma takıldı. Benim Amcam da emekli Albay. Belki aynı devre olabilirsiniz. Siz karacı mısınız?

- Evet …….. Evladım.

- Hangi sınıf Albayım? Hangi birlikten emekli oldunuz?

- Komando …….. Bey evladım… Mersin'de avcı er eğitim tabur komutanlığından emekli oldum.

Aha yakaladım ulan seni. Hiç kuşkum kalmadı artık. Avcı Er eğitim taburu Tokat'ta. Mersin'de sadece deniz erleri acemi birliği var. Hem Albayın tabur komutanlığında ne işi var?

Allah'tan askerliğimi kısa dönem avcı taburunda yapmışım.

- Ulan pabucumun albay taklidi. Telefonundan adresini tespit ettiriyorum şimdi. Seni şerefsiz üçkağıtçı. Bulacağız ulan seni...

- Çattt..

Telefon kapandı.

Bu, tufaya gelmeye ramak kala kurtarılmış olduğum tezgah.. Daha bana sazan rolü verilen epey senaryo var. Her salatalık sahibine elimde tuzluk ile koşturmak gibi bir şey bu... Alışkanlık yaptı galiba..

Şehit Polis Aileleri Derneği, Tüm Emekli Maliye Mensupları Derneği, Gurbette Türk Örf ve Adetlerini Yaşatma Derneği, Kıbrıs Muharipleri ile Dayanışma Derneği sahtekarlığı başta olmak üzere, beni kaba tabirle kekleyen epey bir üçkağıtçı daha var. Hepsini anlatmaya kalkarsam, bu safı normal hayata kim saldı, diye gelip beni koruma altına almaya kalkabilirler. Caretta muamelesi görebilirim.